Een instituut dat zich SPONS noemt Door Ko de Laat   Inventiviteit en innovativiteit kunnen de Hilvarenbeekse theatermaker Koen Ketelaars niet ontzegd worden. Met het openluchtspel Verloren Start voegen Ketelaars en de zijnen weer een nieuw en heel bijzonder hoofdstuk toe aan de prille, maar rijke historie van de Hilvarenbeekse theatergroep Spons. De bossen van Gorp en Rovert vormen een mooie achtergrond voor verloren Start. Het verhaal is aanvankelijk wat wazig. Het gaat over een groep mensen die een onbestemde ramp heeft overleefd. Na wat vage teksten en experimentele choreografietjes tekenen de contouren van het verhaal zich af. Eén voor één leren we de mensen kennen. Telkens weer wordt er even ingezoomd op enkele leden van de gemeenschap. Het zijn afwisselende schrijnende tragikomische portretjes. In die laatste categorie valt Floris, de kippenbewaker (heel aardige rol van Marco van den Hout) die met een onwaarschijnlijk fanatisme waakt over de kooi waarin twee kippen gevangen zitten. Zijn toewijding drijft hem tot totale waanzin. Zowel tragikomisch als schrijdend is Nelinca van Horssen in haar rol van licht hysterisch spring-in-‘t-veldje Wieke. Achter haar gejaag op mannelijke kolonieleden blijkt een tragiek schuil te gaan, die Van Horssen met de juiste emotie zeer overtuigend neerzet. Vermakelijk en ontroerend is Paul Petersen als de doofstomme zwakbegaafde Lerop. Vooral zijn goed ingeleefde motoriek is een staaltje sterk speltechniek. De collectieve prestatie van Spons is het meest opvallend. De spelers, van zeer divers pluimage en zeer uiteenlopend in leeftijd, vormen samen een goed op elkaar ingespeeld ensemble. Binnen Hilvarenbeek is Spons derhalve een heel bijzonder instituut aan het worden. [Brabants Dagblad, 28-05-2005]